UN VERDADERO LIDER HABLANDO DE LIDERAZGO - MARIO ALONSO PUIG

A ciencia permitiu entender as conexións entre a psicoloxía, emocións e bioloxía, destacando a importancia do exercicio e da nutrición na vida humana, non só como accesorios senón como fundamentais para o benestar emocional e físico. Algunhas formas de alimentación melloran a depresión e favorecen a vitalidade, mentres que o exercicio físico potencia a memoria e a saúde mental ao liberar neurotransmisores que impactan nas emocións.

O sedentarismo é unha causa directa de varias enfermidades, incluíndo a diabetes e a depresión, onde o exercicio físico se revela como clave para combatir estes trastornos ao incrementar o volume do hipocampo, unha estrutura cerebral importante para controlar o medo e a ansiedade. Esta interconexión entre as diferentes dimensións da experiencia humana destaca a debate sobre a importancia do exercicio e o mantemento do equilibrio emocional na vida diaria.

O mundo emocional foi tradicionalmente ignorado, e esta negación ten consecuencias graves tanto para a saúde biolóxica como nas interaccións humanas. Ignorar a dimensión emocional afecta á comunicación e á empatía, provocando un deterioro na relación entre as persoas. A falta de consideración do mundo emocional pode resultar en desastres de benestar e saúde en xeral.

Un verdadeiro líder non é quen impón senón quen inspira e mobiliza, creando unha visión que alinea a mente e o corazón. O liderazgo debería ser entendido como un verbo, un compromiso de servir, e non como unha cuestión de status ou egos. Esta reformulación do concepto de liderazgo pode permitir a calquera converterse en líder a través do exemplo e a inspiración.

As competencias, visión, carácter e química son elementos fundamentais no liderazgo. Un líder debe ser competente no seu campo, ter unha visión que inspire, mostrar carácter e ser capaz de conectar emocionalmente coas outras persoas. Estas características forman a base da influencia de calquera líder, emerxendo naturalmente en contextos onde a xente sente autenticidade e confianza.

A influencia do carácter nace tanto da aptitude innata como da capacidade de aprender e entrenar. A neuroplasticidade demostrou que a arquitectura cerebral pode mudarse e desenvolverse, e que a transformación personal é un proceso accesible para todos que queiran asistir ao seu propio crecemento e servizo aos demais.

Reinventarse implica descubrir e aflorar o potencial que xa reside dentro de nós. Este acto de transformación permite que as persoas rompan coas etiquetas e limitacións autoimpostas, abrindo a porta para novas posibilidades e talentos que antes non crían que tiñan. Este proceso non é doado, pero é fundamental para alcanzar o verdadeiro benestar e a grandeza interior.

Dous pilares fundamentais para a transformación individual e social son a capacidade de deixar de xulgar e aprender a valorar o que facemos no presente. O xulgamento é unha construción baseada en experiencias passadas, mentres que a valoración permite admirar e disfrutar o momento sen que a mente sexa arrastrada por ansiedades ou preocupacións futuras.