Cal foi o propósito do proxecto fotográfico?

Probar que non existe unha persoa completamente "branca" ou "negra", cuestionando as categorías raciais tradicionais.

Como captura a cor de cada persoa?

Saca unha mostra de cor do nariz da persoa e asocia esa cor cun ton Pantone.

Cal é a mensaxe principal da súa historia?

Promove a aceptación e o aprecio polas diferencias, argumentando que a diversidade é un valor importante.

Por que elixiu usar referencias Pantone?

Para demostrar que as cores "branca" e "negra" non representan realmente a ningunha persoa.

Como reflicte a súa experiencia persoal no proxecto?

Proveu dunha familia diversa e sempre cuestionou as etiquetas raciais convencionais.

Que descubriu sobre as cores da pel das persoas?

Ningunha cor de pel coincide coas cores extremas do branco ou negro absolutas.

Cal é a súa opinión sobre a discriminación?

Cre que debemos estar atentos á discriminación e desafiar activamente os prexuízos que existen na sociedade.

Que invita a facer ás persoas respecto á narrativa de diversidade?

Invita a cambiar a narrativa tradicional e a contar unha historia máis inclusiva e realista sobre a humanidade.

De que xeito se pode integrar a diversidade nas escolas?

Ensinando aos nenos desde novos que a diversidade é parte esencial do mundo e da experiencia humana.

¿De qué color es un lápiz de color carne? Angelica Dass, fotógrafa

00:05:32

https://www.youtube.com/watch?v=mkDqaGANaos

Résumé

TLDRAngélica Dass, fotógrafa, nunca entendeu a razón pola que os seres humanos son clasificados en categorías de cores como "branco", "negro", "vermello" e "amarelo". Criada nunha familia diversa, onde o color de pel se mestura entre un chocolate intenso e tons de porcelana, sempre estivo rodeada de diversidade e nunca viu o color como algo importante, aínda que a sociedade cargaba estereotipos sobre ela. Usando a fotografía, Dass decidiu mostrar a diversidade das cores da pel humana a través dun proxecto fotográfico que abarca 18 países e 30 cidades, capturando a cor de cada persoa coa paleta Pantone para demostrar que ningunha persoa se axusta aos estereotipos de "branco" ou "negro". O seu proxecto resalta a necesidade de reescribir a narrativa sobre diversidade, promovendo a inclusión e a comprensión de que a diversidade é a esencia da humanidade. Dass critica a discriminación e enfatiza que a aceptación do que é diferente enriquece a cultura e a identidade.

A retenir

📸 A fotógrafa usa un proxecto internacional para desafiar estereotipos raciais.
🌎 Viaxou a 18 países para capturar diferentes tons de pel.
🎨 Emprega a paleta Pantone para representar as cores reais da pel.
🤔 Cuestiona a clasificación de persoas como "brancas" ou "negras".
👨 👩 Creceu nunha familia con rica diversidade racial.
📖 Promove a creación dunha nova narrativa sobre a diversidade.
🏫 Fomenta a educación sobre diversidade desde a escola.
🚫 Destaca a importancia de estar atentos á discriminación.
👐 Aceptación e aprecio polas diferencias culturais e raciais.
🗣️ Todos temos o poder para cambiar a narrativa de diversidade.

Chronologie

00:00:00 - 00:05:32
Angélica Dass, fotógrafa, cuestiona a clasificación dos seres humanos en cores como "branco", "negro", "vermello" e "amarelo" e relata a súa experiencia persoal crecendo nunha familia racialmente diversa. Ela describe a súa percepción do cor como irrelevante dentro do fogar, pero cargada de significado fóra del. A través do seu proxecto fotográfico, Angélica busca demostrar que non hai cores humanos que realmente se axusten á noción de branco ou negro, destacando a imposición cultural destes conceptos a pesar da evidencia científica que refuta a existencia de razas. Ela aboga pola sensibilización sobre a discriminación e promove unha narrativa que valore a diversidade humana en todas as súas formas.

Carte mentale

Questions fréquemment posées

Cal foi o propósito do proxecto fotográfico?
Probar que non existe unha persoa completamente "branca" ou "negra", cuestionando as categorías raciais tradicionais.
Cantos países visitou para o seu proxecto?
Visitou 18 países distintos.
Como captura a cor de cada persoa?
Saca unha mostra de cor do nariz da persoa e asocia esa cor cun ton Pantone.
Cal é a mensaxe principal da súa historia?
Promove a aceptación e o aprecio polas diferencias, argumentando que a diversidade é un valor importante.
Por que elixiu usar referencias Pantone?
Para demostrar que as cores "branca" e "negra" non representan realmente a ningunha persoa.
Como reflicte a súa experiencia persoal no proxecto?
Proveu dunha familia diversa e sempre cuestionou as etiquetas raciais convencionais.
Que descubriu sobre as cores da pel das persoas?
Ningunha cor de pel coincide coas cores extremas do branco ou negro absolutas.
Cal é a súa opinión sobre a discriminación?
Cre que debemos estar atentos á discriminación e desafiar activamente os prexuízos que existen na sociedade.
Que invita a facer ás persoas respecto á narrativa de diversidade?
Invita a cambiar a narrativa tradicional e a contar unha historia máis inclusiva e realista sobre a humanidade.
De que xeito se pode integrar a diversidade nas escolas?
Ensinando aos nenos desde novos que a diversidade é parte esencial do mundo e da experiencia humana.

Voir plus de résumés vidéo

Accédez instantanément à des résumés vidéo gratuits sur YouTube grâce à l'IA !

Sous-titres

Défilement automatique:

00:00:14
El meu nom és Angélica Dass. Soc fotògrafa.
00:00:18
Mai vaig comprendre
00:00:20
per què els éssers humans es classificaven
00:00:24
com a “blanc”, “negre”, “vermell” i “groc”.
00:00:29
Vaig néixer en una família molt colorida.
00:00:32
El meu pare era fill d’una mainadera, d’una serventa,
00:00:36
de qui ell va heretar un intens color xocolata.
00:00:41
El van adoptar aquells que jo conec com als meus avis.
00:00:45
La matriarca, la meva àvia,
00:00:47
té la pell de porcellana i els cabells de cotó.
00:00:52
El meu avi era una cosa
00:00:54
entre el iogurt de vainilla i de maduixa.
00:00:59
La meva mare és filla d’una indígena brasilera
00:01:04
que té un to entre avellana i mel.
00:01:08
Ella té dues filles més,
00:01:10
una com un cacauet
00:01:13
i l’altra una mica més beix, com una coqueta.
00:01:19
Havent crescut en aquesta família, el color no va ser mai important per mi.
00:01:24
Però fora de casa, semblava que tenia molts significats.
00:01:27
Fins avui, segueixo carregant una motxilla invisible
00:01:31
plena d’estereotips i conceptes
00:01:36
sobre qui soc.
00:01:40
Recordo, quan era petita,
00:01:42
el dia que la professora va entrar a classe
00:01:45
presentant-me un llapis d’un color anomenat “carn”.
00:01:49
Jo estava feta de carn.
00:01:52
Jo era marró, i la gent deia que jo era negra.
00:01:55
Tenia set anys i una confusió del colors al meu cap.
00:02:00
Així que, amb totes aquestes preguntes al cap,
00:02:03
vaig utilitzar el meu ofici, que era la fotografia,
00:02:06
per trobar una resposta a tot això.
00:02:10
Vaig fer fotos a 18 països diferents,
00:02:14
a 30 ciutats.
00:02:17
Des d’algú que es troba a la llista de Forbes
00:02:22
a refugiats que van creuar la Mediterrània en vaixell.
00:02:27
I vaig començar a intercanviar amb amics i a dir:
00:02:30
“El que estic intentant provar
00:02:31
és que no conec ningú que sigui blanc o negre”.
00:02:35
Per què segueixen descrivint els éssers humans així?
00:02:40
Així que les fotos les faig sobre un fons blanc.
00:02:43
Agafo un quadradet d’onze per onze del nas,
00:02:46
pinto el fons
00:02:48
i dono el nom d’una paleta de colors anomenada Pantone.
00:02:53
I faig servir aquesta paleta
00:02:56
perquè jo sé el número del color blanc
00:03:00
i sé el número del color negre
00:03:03
i, en aquest projecte, que té 4.000 retrats,
00:03:06
no he estat capaç de trobar cap ésser humà
00:03:09
que s’enquadrés en el blanc i el negre.
00:03:13
Quan la ciència moderna deixa clar
00:03:16
que no existeixen les races,
00:03:19
per què seguim definint els éssers humans
00:03:21
com a “blancs”, “negres”, “vermells” o “grocs”?
00:03:25
La discriminació, de manera general...
00:03:30
Hi hem d’anar en compte,
00:03:32
perquè és com quan vius al costat d’un contenidor,
00:03:36
que fa una olor molt forta, que et venen arcades.
00:03:42
Però que, després d’estar vivint molt de temps en aquest lloc,
00:03:46
el teu cervell desconnecta
00:03:48
i no sents més l’olor
00:03:51
i t’hi acostumes.
00:03:54
Crec que hem de vigilar
00:03:58
quan tractem altres éssers humans com a menys humans pel gènere,
00:04:03
per l’opció sexual, per les seves capacitats, per la seva nacionalitat...
00:04:07
Tant des de dins la família com dins l’escola,
00:04:11
com podem dir que la diversitat és un gran valor,
00:04:16
que no hem de témer el que és diferent.
00:04:20
Entendre que pots aprendre del que és diferent,
00:04:25
que la veritat porta una altra capa
00:04:28
a la teva cultura, a la teva identitat.
00:04:31
Jo convido tothom
00:04:33
a crear una nova narrativa,
00:04:36
a explicar la història
00:04:38
que cregueu que és la història real.
00:04:41
Tots nosaltres, literalment,
00:04:43
tots nosaltres, tenim el poder de canviar la narrativa.
00:04:47
És a les mans de cadascú de nosaltres
00:04:49
explicar una altra història.
00:04:51
No parlem de diversitat perquè cal parlar de diversitat.
00:04:54
Parlem-ne perquè és, de debò,
00:04:55
el que existeix al planeta on vivim,
00:04:59
i és l’essència de l’espècie humana.
00:05:04
I si és des de l’escola i des de ben joves, millor.