กฎแห่งการรู้ทันความปรุงแต่งของจิต :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 25 ต.ค. 2567

00:44:20
https://www.youtube.com/watch?v=EREAIjCnfkQ

Ringkasan

TLDRบทปราศรัยของพระอาจารย์สอนเกี่ยวกับวิธีการฝึกจิตเพื่อพัฒนาสติและปัญญาอย่างถูกต้อง โดยการรู้สึกตัวตลอดเวลาไม่ปล่อยให้จิตใจล่องลอยไปตามอารมณ์หรือสิ่งล่อใจภายนอก การฝึกจิตประกอบด้วยการรู้ทันอารมณ์ที่เกิดขึ้นในใจโดยไม่เข้าไปแทรกแซงหรือปรุงแต่ง ตัวอย่างเช่น เมื่อตระหนักถึงความโกรธให้รับรู้อย่างที่มันเป็น การปฏิบัติตามกฎ 3 ข้อจะช่วยให้เราเห็นความจริงของจิตตามที่มันเป็น รวมถึงการไม่เพ่งหรือจ้องดูจิตใจแต่ให้เป็นแค่ผู้สังเกตการณ์จากภายนอก ปฏิบัติให้ถูกต้องตามวิธีทำให้เราเกิดปัญญาเห็นความจริงของจิตใจได้ง่ายขึ้น.

Takeaways

  • 🧘 การฝึกปฏิบัติธรรมไม่ควรเป็นแค่การนั่งอย่างว่างเปล่า แต่ควรฝึกจิตพร้อมกับสติรู้ตัวอยู่เสมอ
  • 🧠 จิตมีแนวโน้มที่จะหลงไปตามความเคยชิน จึงจำเป็นต้องฝึกฝนให้รู้สึกตัวและรู้ทัน
  • 🔄 ความรู้สึกตัวเป็นจุดเริ่มต้นของการปฏิบัติสำคัญที่สุดในการฝึกจิต
  • 😌 ศัตรูของการรู้สึกตัวคือความหลงและการเผลอใจ
  • 🎧 ทุกอย่างที่สัมผัสทางตาหูจมูกลิ้นกายใจ ล้วนมีผลต่อการเปลี่ยนแปลงของจิต
  • 👀 ปฏิบัติธรรมมุ่งหมายให้ดูจิตใจตัวเองไม่ใช่บังคับหรือปรุงแต่งให้เกิด

Garis waktu

  • 00:00:00 - 00:05:00

    พระอาจารย์เน้นให้ฝึกปฏิบัติอย่างต่อเนื่อง สำคัญที่สุดคือความรู้สึกตัว หากไม่รู้สึกตัว การปฏิบัติธรรมจะไม่ได้ผล ควรปฏิบัติด้วยสติรู้ตัวเสมอ จิตตามเคยชินไปหลง จึงต้องหัดรู้สึกตัวใหม่ จิตรู้สึกตัวเป็นมูลฐานสำคัญ

  • 00:05:00 - 00:10:00

    การรู้สึกตัวไม่ใช่การบังคับตนเอง ต้องฝึกให้รู้สึกตัวโดยธรรมชาติเสมอ ศัตรูของความรู้สึกตัวคือความหลง อย่าลืมรู้ทันจิตในปัจจุบัน ไม่หลงไปในอดีตหรืออนาคต ต้องรู้ความเปลี่ยนแปลง

  • 00:10:00 - 00:15:00

    ควรฝึกให้รู้ได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของจิตเมื่อเผชิญสิ่งกระทบ ฝึกให้รู้การหลงของจิตในอดีตที่ผ่านมาและรู้ถึงธรรมชาติของจิต ไม่ต้องไปดักดูความรู้สึกต่าง ๆ แต่ให้รู้เมื่อมันเกิด

  • 00:15:00 - 00:20:00

    การดูจิตควรรู้ทันอารมณ์ที่เกิดขึ้น ต้องดูว่าใจเรามีความสุขหรือทุกข์ รู้สถานะความเป็นจริงซึ่งจะทำให้เข้าใจสภาพจิตใจ การเข้าใจนี้จะทำให้เกิดปัญญา

  • 00:20:00 - 00:25:00

    การเฝ้าดูควรเฝ้าดูอย่างไม่มีส่วนได้เสีย เป็นการดูปรากฏการณ์เหมือนคนวงนอก ฝึกดูให้อยู่ในกฎสาม ซึ่งจะทำให้เห็นสภาพจิตตามที่เป็นจริง

  • 00:25:00 - 00:30:00

    นักปฏิบัติไม่ควรไปแก้ไขหรือดักดูจิต ให้รู้สึกตามธรรมชาติ ดูเหมือนการเฝ้าดูที่ไม่แทรกแซง จะเห็นความปรุงแต่งของจิตได้ง่ายขึ้น ปล่อยให้ธรรมชาติเป็นไปตามปกติ

  • 00:30:00 - 00:35:00

    เมื่อเรารู้ทันความรู้สึกที่เกิด จะเห็นความจริงในสภาวะนั้น สิ่งนี้นำไปสู่ความเป็นกลางของจิต เกิดจากการฝึกที่จะรับรู้ตามที่เป็น ไม่ปรุงแต่งเพิ่ม

  • 00:35:00 - 00:44:20

    การเห็นตามธรรมชาติของจิตจะทำให้การรู้จิตใจง่ายขึ้น เริ่มต้นจากการฝึกตนเองให้รู้สึกในสามช่วง คือ ก่อน ระหว่าง และหลังเมื่อมีอารมณ์เกิด และฝึกให้เห็นจิตตามที่เห็นจริงเป็นข้อที่สอนให้มั่นใจเมื่อฝึกปฏิบัติ

Tampilkan lebih banyak

Peta Pikiran

Mind Map

Pertanyaan yang Sering Diajukan

  • การรู้สึกตัวคืออะไร?

    การรู้สึกตัวคือการมีสติรู้ทันกับสิ่งที่เกิดขึ้นในปัจจุบันไม่ว่าจะเป็นความคิด อารมณ์ หรือสิ่งที่รับรู้ทางประสาทสัมผัสอื่นๆ โดยไม่หลงตามไปกับสิ่งเหล่านั้น.

  • ทำไมการรู้สึกตัวถึงสำคัญ?

    การรู้สึกตัวสำคัญเพราะเป็นฐานะในการฝึกจิตใจ ไม่ให้หลงไปตามอารมณ์หรือความรู้สึก และช่วยให้จิตใจพัฒนาสู่ความเป็นกลาง.

  • ควรทำอย่างไรเมื่อเผลอตามอารมณ์ไปแล้ว?

    เมื่อเผลอตามอารมณ์ไป ให้กระตุ้นสติรู้ทันว่าเผลอไปแล้ว โดยไม่ต้องโกรธหรือเกลียดตัวเอง.

  • ความหมายของวิปัสสนากรรมฐานคืออะไร?

    วิปัสสนากรรมฐานคือการฝึกสติและปัญญาให้เห็นความจริงของสภาวธรรมตามที่มันเป็น โดยไม่เข้าไปปรุงแต่งจิตใจ.

  • สมถกรรมฐานต่างจากวิปัสสนากรรมฐานอย่างไร?

    สมถกรรมฐานเน้นที่การทำจิตให้สงบด้วยการกำหนดรู้ในสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพื่อให้เกิดความตั้งมั่น ส่วนวิปัสสนากรรมฐานเน้นการเห็นความจริงของสภาวะที่เกิดขึ้นในจิตใจขณะนั้น.

Lihat lebih banyak ringkasan video

Dapatkan akses instan ke ringkasan video YouTube gratis yang didukung oleh AI!
Teks
th
Gulir Otomatis:
  • 00:00:02
    ให้เร็วไป 5
  • 00:00:08
    นาทีเวลานั่งรอฟังธรรมนะอย่านั่งเปล่า
  • 00:00:13
    ๆนั่งปฏิบัติเรื่อยๆต้องฝึกตัวเองให้ชิน
  • 00:00:18
    ที่จะ
  • 00:00:20
    ปฏิบัติแต่ในแต่ไมาเราเคยชินที่จะ
  • 00:00:25
    หลงตั้งแต่เกิดมาแล้วก็เกิดมากับความหลง
  • 00:00:31
    งั้นจิตเโดยธรรมชาตินะก็จะหลงเพราะจิตมัน
  • 00:00:36
    ย่อมเป็นไปตามความเคยชินเสมอละเราต้องมา
  • 00:00:40
    หัดจิตซะ
  • 00:00:43
    ใหม่ไม่ได้ให้มันหลงไปเรื่อยๆตามใจมันยาม
  • 00:00:50
    หัดรู้สึกตัวไว้
  • 00:00:52
    นะั้นความรู้สึกตัวเเป็นจุดตั้งต้นของการ
  • 00:00:57
    ปฏิบัติแล้วก็เป็นเรื่องสำคัญที่สุดนะ
  • 00:01:01
    สำหรับการ
  • 00:01:04
    ปฏิบัติถ้าเราไม่รู้สึกตัวใจร้อยตลอด
  • 00:01:09
    เวลาเราปฏิบัติธรรมไม่ได้
  • 00:01:12
    จริงอย่างเราไปนั่งกันสมาธินะใจเคลิ้มๆ
  • 00:01:17
    ลืมเนื้อลืมตัวไม่มีสติไปนอนซะดีกว่าเสีย
  • 00:01:23
    เวลา
  • 00:01:24
    นั่งเราต้องพยายามรู้สึกตัวให้ได้เรื่อยๆ
  • 00:01:29
    นะ
  • 00:01:30
    ศัตรูของความรู้สึกตัวก็คือความไม่รู้สึก
  • 00:01:33
    ตัวความหลงความ
  • 00:01:37
    เผลอใจของเราก็จะเผลอทั้ง
  • 00:01:41
    วันเห็นคนเดินมาเราไปดูเนะเราก็เผลอไป
  • 00:01:46
    ดูได้ยินเสียงอะไรนะเราตั้งใจไปฟังนะเรา
  • 00:01:50
    ก็เผลอไปฟังได้กลิ่นได้รสได้สัมผัสทางกาย
  • 00:01:55
    นะใจเราก็เผลอไปรู้สิ่งที่มาสัมผัส
  • 00:02:00
    ใจเราคิดมันก็เพลินไปกับความคิดคิดเรื่อง
  • 00:02:04
    โน้นเรื่องนี้ไปเรื่อยๆอันนี้เรียกว่าเรา
  • 00:02:08
    หลง
  • 00:02:09
    อยู่ในโลกไม่มีคนรู้สึกตัวนะนอกจากคนที่
  • 00:02:13
    ได้
  • 00:02:15
    ฝึกเกือบทั้งหมดก็คืออยู่กับความหลงเกิด
  • 00:02:19
    มากับความหลงดำรงชีวิตอยู่กับความหลงแล้ว
  • 00:02:24
    ก็ตายไปพร้อมๆกับความหลงสังสารวัฏมันเลย
  • 00:02:28
    ไม่จบไม่ซื่นทีมันก็เวียนว่ายไตเกิดไป
  • 00:02:33
    ด้วยกำลังของความ
  • 00:02:35
    หลงเราจะตัดสังสารวัฏนี้ให้ขาดนะด้วยความ
  • 00:02:40
    รู้สึก
  • 00:02:43
    ตัวการรู้สึกตัวไม่ใช่การบังคับตัวเองนะ
  • 00:02:48
    ความรู้สึกตัวไม่ใช่บังคับตัวเองให้ใจ
  • 00:02:51
    อยู่นิ่งๆอะไรเงี้ยไม่
  • 00:02:57
    ใช่นักปฏิบัติกับคนไม่ให้ปฏิบัติหน้าต่าง
  • 00:03:00
    กันนิด
  • 00:03:02
    เดียวคนที่ไม่ได้ปฏิบัตินะเมีตาเก็เห็น
  • 00:03:06
    รูปมีหูเขาก็ได้ยินเสียงมีจมูกเขาก็ได้
  • 00:03:10
    กลิ่นมีลิ้นเขาก็รู้รสมีร่างกายเขาก็
  • 00:03:14
    สัมผัสความเย็นความร้อนความอ่อนความแข็ง
  • 00:03:17
    อะไรพวก
  • 00:03:18
    เมีสัมผัสนะมีใจเขก็
  • 00:03:23
    คิดนักปฏิบัติก็มีสิ่งเดียวกันเพเรามีตา
  • 00:03:28
    มีหูมีจมูกมีลิ้นมีกายมีใจเหมือนคนที่ไม่
  • 00:03:32
    ได้ปฏิบัตินั่นแหละแต่คนที่ไม่ปฏิบัตินะ
  • 00:03:36
    พอตาเเห็นรูปนะเไปสนใจอยู่ที่รูปที่ตามอง
  • 00:03:42
    เห็นเวลาเขาได้ยินเสียงเไปสนใจกับเสียง
  • 00:03:46
    ที่ได้
  • 00:03:47
    ยินเวลาจมูกเขาได้กลิ่นนก็ไปสนใจว่านี่
  • 00:03:51
    มันกลิ่นอะไรกลิ่นนี้หอมกลิ่นนี้เหม็นน่ะ
  • 00:03:54
    ถ้าเหม็นๆเหม็นแบบไหนเหม็นแบบขยะหรือ
  • 00:03:58
    เหม็นแบบซากสัตว์มาตายอะไรเใจมันจะสนใจ
  • 00:04:02
    ออกไปข้างนอกอย่างเงี้ยนะือใจมันคิดเก็
  • 00:04:06
    รู้เรื่องที่คิดบ้างไม่รู้บ้างเวลาหลงคิด
  • 00:04:11
    ใช่มั้ยบางทีเราก็คิดรู้เรื่องทีก็ไม่รู้
  • 00:04:14
    เรื่องที่
  • 00:04:16
    คิดเราต่างกับเนิดเดียวนะเพะตาเราเห็นรูป
  • 00:04:21
    เนี่ยแทนที่จะไปอยู่ที่รูปที่มองเห็นนะ
  • 00:04:25
    ย้อนกลับมาที่กายที่ใจของตัวเอง
  • 00:04:30
    อย่างเรา
  • 00:04:31
    เห็นคนที่เราเกลียดนะเดิน
  • 00:04:34
    มาท่าทางจะมาเอาเรื่องกับเรา่มาชกต่อยกับ
  • 00:04:39
    เราเใจเราเกิดโทสะเกิดโมโหแล้วคนนี้มัน
  • 00:04:46
    เกเรเรารู้ว่าใจเรา
  • 00:04:50
    โมโหใจเรากลัวมันถือมีดมาด้วยเรากลัวรู้
  • 00:04:54
    ว่ากลัวเนี่ยเราต่างกับคนที่ไม่ปฏิบัติ
  • 00:04:59
    นิดเดี๋ยวคนไม่ปฏิบัติเห็นคนถือมีดมาก็ไป
  • 00:05:03
    มองเฉพาะไอ้คนที่ถือมีดมันไม่ย้อนเข้ามา
  • 00:05:07
    อ่านที่ใจตัว
  • 00:05:10
    เองเวลาได้ยินเสียงได้กลิ่นได้รสได้
  • 00:05:13
    สัมผัสทางร่างกายได้คิดนึกทางใจก็เหมือน
  • 00:05:17
    กันคนทั่วไปมันก็ออกไปข้างนอกนะไปสนใจ
  • 00:05:21
    อยู่ที่เสียงที่กลิ่นที่รสอะไรเงี้ยนัก
  • 00:05:25
    ปฏิบัตินะหูเราก็มีเราก็ได้ยินเสียง
  • 00:05:28
    เหมือนที่คนไม่ได้ปฏิบัติเได้ยินนั่นแหละ
  • 00:05:31
    อย่างเราได้ยินเสียงเพลงในเพลงนี้เราเคย
  • 00:05:35
    ฟังแม่เราร้องไห้ฟังตอนเด็กๆนะพอเราได้
  • 00:05:39
    ยินแล้วคิดถึงอดีตนะใจเราก็คิดหวนไปหา
  • 00:05:44
    อดีตนะรู้สึกมีความสุขเเราก็รู้ว่าใจเรา
  • 00:05:49
    หลงไปอดีตละใจเรามีความสุขเกิดขึ้นเรารู้
  • 00:05:52
    ว่ามีความ
  • 00:05:54
    สุขบางเพลงเราได้ยินเสียงนะเราอกหักได้
  • 00:05:59
    ได้ยินเสียงเพลงเใจเราเศร้าเราก็รู้ว่าใจ
  • 00:06:03
    เราเศร้าเคนที่อกหักนะได้ยินเสียงเพลง
  • 00:06:07
    เศร้าๆนะยิ่งเศร้าหนักใหญ่นะบางทีร้องห่ม
  • 00:06:11
    ร้องไห้บางคนไปฆ่าตัวตายเลยเราต่างกับคน
  • 00:06:15
    ที่ไม่ภาวนานิดเดียวเอง่ะเราได้ยินเสียง
  • 00:06:18
    เพลงแล้วใจเราเศร้าเรารู้ทันว่าใจเรา
  • 00:06:21
    เศร้านะเฝึกหัดรู้ย้อนกลับเข้ามาที่จิตใจ
  • 00:06:26
    ของเรา
  • 00:06:27
    เองแล้วเราจะจะเห็นว่าจิตใจของเรานั้นน่ะ
  • 00:06:31
    มันปรุงแต่งทั้งวันเดี๋ยวก็ปรุงสุขเดี๋ยว
  • 00:06:35
    ก็ปรุงทุกข์เดี๋ยวก็ปรุงดีเดี๋ยวก็ปรุง
  • 00:06:39
    ชั่วย้อนกลับมาคอยอ่านที่ใจเรานะใจเราจะ
  • 00:06:44
    เปลี่ยนแปลงเสมอเมื่อมีการกระทบอารมณ์ทาง
  • 00:06:49
    ตาหูจมูกลิ้นกายใจจิตใจเราจะเปลี่ยนแปลง
  • 00:06:53
    ให้เรามีสติรู้ทันความเปลี่ยนแปลงของจิต
  • 00:06:57
    ใจไปเรื่อยๆนะไม่ใช่เรื่องยากบางคนบอกว่า
  • 00:07:01
    เฮ้ยทำไมหลวงพ่อสอนยากจังเลยนะถ้าสอนให้
  • 00:07:06
    ไปดูอะไรต่ออะไรนะไม่ยากนะสอนให้ย้อนมา
  • 00:07:10
    อ่านจิตใจตัวเองยากมันจะยากยังไงนะมันไม่
  • 00:07:15
    ได้ยากอะไรหรอกนะอย่างใจเรามีความสุขเรา
  • 00:07:20
    ก็รู้ว่ามีความสุขมันจะยากอะไรคนที่มันดู
  • 00:07:24
    จิตใจตัวเองไม่ออกเพราะมันลืมมันหลงมันม
  • 00:07:28
    สนใจของข้างนอกนะถ้าเราสังเกตใจของเรา
  • 00:07:33
    เรื่อยๆเราจะเห็นเตอนนี้ใจเราสุขหรือใจ
  • 00:07:36
    เราทุกข์เนี่ยไม่ใช่เรื่องยากที่จะรู้นะ
  • 00:07:40
    ตอนนี้ใจเราดีเป็นบุญเป็นกุศลหือตอนนี้ใจ
  • 00:07:44
    เรามีกิเลสนนะไม่ใช่เรื่องยากอย่างใจเรา
  • 00:07:48
    มีความโกรธเกิดขึ้นเนี่ยเรารู้ว่าตอนนี้
  • 00:07:51
    กำลังโกรธนะรู้ซื่อๆรู้ง่ายๆเงี้ยไม่เห็น
  • 00:07:55
    จะยากตรงไหนเลยคนทั่วไปมันละเลยที่จะรู้
  • 00:07:59
    เท่านั้นเองไม่ใช่รู้ไม่ได้นะแต่ไม่สนใจ
  • 00:08:02
    ที่จะรู้ยงเวลาโกรธนะก็จะไปดูคนที่ทำให้
  • 00:08:06
    โกรธไม่ได้มองตัวเองว่าใจกำลังโกรธ
  • 00:08:11
    อยู่งั้นการปฏิบัตินะอย่าลืมคอยรู้สึกตัว
  • 00:08:15
    ไว้เราก็อ่านจิตอ่านใจของตัวเองไปเรื่อยๆ
  • 00:08:20
    จิตใจเราก็จะพัฒนาเป็นลำดับลำดับไปี่การ
  • 00:08:25
    อ่านจิตใจตัวเองนะเต้องมีหลักที่ดี
  • 00:08:30
    ก็คือจิตเราเป็นยังไงรู้ว่าเป็นอย่างงั้น
  • 00:08:33
    อย่าไปดัดแปลง
  • 00:08:34
    จิตจิตเรามันมีธรรมชาติคิดนึกปรุงแต่งก็
  • 00:08:39
    ให้มันคิดนึกปรุงแต่งไปไม่ห้ามนะอยากคิด
  • 00:08:43
    อะไรก็ช่างมันนะแต่รู้ว่ามันลงไปคิดละคย
  • 00:08:48
    รู้ทันเท่านั้นนะไม่ต้องไปห้ามมันห้ามมัน
  • 00:08:51
    ก็จะเครียดใช้ไม่
  • 00:08:53
    ได้งั้นจิตมันหลงไปทางตาหูจมูกเล่นไกใจ
  • 00:08:57
    รู้ไปเรื่อยๆไม่ว่ามันนะกระทบอารมณ์แล้ว
  • 00:09:01
    เกิดสุขเกิดทุกข์เกิดกุศลอกุศลให้รู้มัน
  • 00:09:04
    อันนี้เรเรารู้ทันความปรุงแต่งของ
  • 00:09:08
    จิตการรู้ทันความปรุงแต่งของจิตนะมันมีกฎ
  • 00:09:13
    อยู่ 3 ข้อที่จะทำให้เรารู้ทันความปรุง
  • 00:09:17
    แต่งของจิตได้จริง
  • 00:09:18
    ๆข้อที่ 1 ก็คือให้ความรู้สึกทั้งหลาย
  • 00:09:22
    เกิดขึ้นก่อนแล้วเราค่อยรู้ว่ามันเกิด
  • 00:09:26
    ขึ้นแล้วนะให้มันโกรธก่อนแล้วก็รู้ว่ามัน
  • 00:09:32
    โกรธให้มันโลภไปก่อนแล้วรู้ว่ามันโลภให้
  • 00:09:35
    มันหลงไปมันใจลอยไปหลงไปก่อนแล้วก็ให้รู้
  • 00:09:39
    ว่าเมื่อกี้หลงไปละมันจะมีคำว่าเมื่อกี้
  • 00:09:42
    เมื่อกี้เมื่อกี้นะการดูจิตดูใจคือให้
  • 00:09:46
    สภาวะที่เกิดขึ้นกับจิตใจเเกิดขึ้นไปตาม
  • 00:09:50
    ธรรมชาติพอมันเกิดแล้วเราก็ค่อยรู้เอา
  • 00:09:55
    อย่างเหมือนโกรธรู้ว่าโกรธมันโลภรู้ว่า
  • 00:09:58
    โลภมันลงหรู้ว่าลงนะนี่คือกฎข้อแรกของการ
  • 00:10:03
    ที่เราจะดูจิตดูใจตัวเองให้ถูกต้องดูแล้ว
  • 00:10:08
    จะเห็นความจริงของจิตใจได้ก็คือให้สภาวะ
  • 00:10:14
    ทั้งหลายนะเกิดขึ้นซะก่อนแล้วเราค่อยรู้
  • 00:10:17
    ทันสภาวะเช่นจิตใจเรามีความสุขรู้ว่ามี
  • 00:10:22
    ความสุขจิตใจเรามีความทุกข์รู้ว่ามีความ
  • 00:10:25
    ทุกข์นะให้ความสุขเกิดก่อนแล้วเรารู้ว่า
  • 00:10:28
    มันสุขให้มันทุกข์ก่อนแล้วรู้ว่ามันทุกข์
  • 00:10:31
    นะใจเป็นกุศลอยากฟังธรรมเใจเป็นกุศลรู้
  • 00:10:36
    ว่าตอนเนี้ใจเป็นบุญเป็น
  • 00:10:39
    กุศลใจที่เป็นกุศลมันจะมีลักษณะเบานะอ่อน
  • 00:10:44
    โยนนุ่มนวลว่องไวไม่เซื่องซึมไม่หนักแน่น
  • 00:10:48
    แข็งซึม
  • 00:10:49
    ทื่อใจที่เบิกบานรู้ตื่นเบิกบานนะเให้
  • 00:10:55
    ความรู้สึกทั้งหลายเกิดขึ้นก่อนแล้วค่อย
  • 00:10:57
    รู้ว่าจิตใจเราเป็นยัง
  • 00:11:00
    ไงจิตใจเกิดความสุขรู้ว่ามีความสุขนะความ
  • 00:11:05
    สุขเกิดก่อนนะเรารู้ความทุกข์เกิดแล้วก็
  • 00:11:08
    รู้กุศลเกิดแล้วก็รู้ความโลภเกิดขึ้นแล้ว
  • 00:11:13
    ก็รู้ว่ามันโลภความโกรธความหลงเกิดขึ้น
  • 00:11:17
    เราก็รู้ว่ามันหลงมันโกรธมันหลงนะเพราะ
  • 00:11:21
    งั้นเรารู้ไปสบายๆนะอย่าไปดัก
  • 00:11:28
    ดูนักปฏิบัตินะที่ดูจิตไม่สำเร็จเนี่ย
  • 00:11:32
    เพราะไม่ได้ปล่อยให้ความรู้สึกเกิดขึ้น
  • 00:11:34
    แล้วรู้แต่ไปคอยรอดูไปดักดูว่าบางคนก็
  • 00:11:40
    นั่งเฝ้าอยู่ที่จิตนะนั่งจ้องไม่กระพริบ
  • 00:11:44
    สายตาแล้วจ้องดูซิจะมีความรู้สึกอะไรเกิด
  • 00:11:49
    ขึ้นเมื่อไหร่ความสุขจะเกิดนะเมื่อไหร่
  • 00:11:52
    ความทุกข์จะเกิดนะเมื่อไหร่ความโลภโกรธลง
  • 00:11:56
    จะเกิดนะอันนี้ไม่ได้เรื่องอะไรเลยนะ
  • 00:11:59
    ไปดักดูนะการไปดักดูเนี่ยมันจะทำให้จิตใจ
  • 00:12:04
    มันนิ่งๆนะไปจ้องไว้เงี้ยมันก็นิ่งไปหมน
  • 00:12:09
    ไม่เคลื่อนไหวหรอกนะเหมือนเราแถววัดหลวง
  • 00:12:12
    พ่อนะมันมีตัวแย้อยู่ในรูมันขุดดินอยู่นะ
  • 00:12:18
    ตัวมันคล้ายๆกิ้งกาอะไรเงี้ยมันอยู่ใน
  • 00:12:22
    ดิน
  • 00:12:24
    เวลาเงียบๆนะมันก็ขึ้นมาจากรูแต่ถ้ามีใคร
  • 00:12:29
    ไปจ้องมันอยู่หรือหมาไปเฝ้าอยู่ปากรูเี้
  • 00:12:32
    มันก็ไม่ขึ้นมานะตัวความรู้สึกต่างหลาย
  • 00:12:36
    ทั้งหลายก็เหมือนกันนะถ้าเราไปจ้องอยู่นะ
  • 00:12:38
    มันจะเฉยๆไม่ผลขึ้นมาให้เราเห็นหรอกแต่
  • 00:12:42
    ถ้าเราไม่ไปนั่งเฝ้านั่งจ้องนะกระทบ
  • 00:12:45
    อารมณ์ตามธรรมดากระทบแล้วก็ให้จิตใจทำงาน
  • 00:12:49
    ธรรมดานะมันก็จะเกิดสุขเกิดทุกข์เกิดดี
  • 00:12:53
    เกิดชั่วผุดขึ้นมาไอ้ตัวแยมันผุดขึ้นจาก
  • 00:12:57
    ดินนะแต่ความรู้สึกของเราเมันจะผุดขึ้น
  • 00:13:02
    จากกลางอกของเราจะผุดขึ้นมาจากกลางหน้าอก
  • 00:13:05
    เยังเวลาโกรธมันจะผุดขึ้นมาโลภมันก็ผุด
  • 00:13:10
    ขึ้นมาสุขทุกข์อะไรเก็ผุดขึ้นมาจากกลาง
  • 00:13:13
    หน้าอกนั้นเองนะเราอย่าไปจ้องบางคนไปรอดู
  • 00:13:18
    อยู่ที่จ้องอยู่ที่กลางเกลางหน้าอกฮอัน
  • 00:13:22
    นี้ก็เหมือนคนจะจับตัวแย่แล้วไปจ้องอยู่
  • 00:13:25
    ที่ปากหรูมันไม่ขึ้นมามันเฉยๆนะเพราะงั้น
  • 00:13:28
    ต้องต้องเป็นธรรมชาติจริงๆนะตาหูจมูกิ้น
  • 00:13:32
    ไกใจกระทบอารมณ์ก็ไม่ว่ามันกระทบไปกระทบ
  • 00:13:36
    แล้วจิตจะปรุงดีก็ได้จะปรุงร้ายก็ได้ไม่
  • 00:13:40
    จำเป็นต้องดีเสมอไปชั่วก็ได้นะแต่ว่าพอ
  • 00:13:45
    มันปรุงชั่วมันลอบโกรธลงขึ้นมานะแล้วเรา
  • 00:13:48
    ก็มีสติรู้ไวๆหน่อยถ้าประเภทเมื่อวานโกรธ
  • 00:13:53
    วันนี้รู้ว่าโกรธนี้ใช้ไม่ได้นะนานไปนะ
  • 00:13:56
    อย่างเมื่อวานรู้ว่าตัวแยกขึ้นมาจากรู
  • 00:14:00
    เงี้ยไม่มีประโยชน์เลยจับมันไม่ได้เพราะ
  • 00:14:03
    มันเป็นอดีตไปหมด
  • 00:14:05
    ละคอยรู้อยู่นะเฝ้ารู้สบายๆให้ตาหูจมูก้น
  • 00:14:12
    กายใจกระทบอารมณ์ไปพอกระทบแล้วมีความรู้
  • 00:14:15
    สึกเกิดขึ้นค่อยรู้เอาอย่าไปดักดูอย่าไป
  • 00:14:19
    รอดูนะถ้าไปคอยจ้องมันจะไม่มีอะไรโผล่มา
  • 00:14:24
    ให้ดูหรอกนะนี่ข้อที่ 1 นะให้ความรู้สึก
  • 00:14:29
    เกิดแล้วค่อยรู้อย่าไปรอดูอย่าไปจ้องนะ
  • 00:14:33
    ข้อที่ 2 ก็คือระหว่างรู้สมเราเห็นกิเลส
  • 00:14:37
    ผุดขึ้นมาละไม่ต้องหาทางละนะรู้อย่างที่
  • 00:14:41
    มันเป็นไม่ต้องพยายามเข้าไปแก้ไขรู้แบบขน
  • 00:14:46
    มงนอกรู้ห่างๆรู้แบบไม่มีส่วนได้เสีย
  • 00:14:50
    อย่างความสุขเกิดขึ้นนะรู้ห่างๆหมายถึง
  • 00:14:53
    ว่าไม่ต้องไปดีใจจกับมันนะมีความสุขเกิด
  • 00:14:58
    ขึ้นแล้วหลงชอบไอ้นี้ผิดละเราหลงอีกรอบะ
  • 00:15:02
    คือหลงไปชอบความสุขที่เกิดขึ้นความทุกข์
  • 00:15:06
    เกิดขึ้นนะเราหลงเกลียดมันอยากให้มันหาย
  • 00:15:09
    นะอันเนี้ยเรารู้ด้วยความไม่เป็นกลางนะ
  • 00:15:12
    ใช้ไม่ได้เพราะงั้นเวลาความรู้สึกเกิด
  • 00:15:16
    ขึ้นนะให้เรารู้รู้แบบไม่มีส่วนได้เสีย
  • 00:15:20
    เราเห็นความโกรธเกิดขึ้นในใจเราเหมือน
  • 00:15:23
    เห็นคนอื่นโกรธคนอื่นโกรธไม่เกี่ยวอะไร
  • 00:15:26
    กับเราเราเป็นแค่คนเห็นเท่านั้นเองนะเพะ
  • 00:15:29
    งั้นเราจะต้องฝึกตัวเองให้เป็นคนเห็นที่
  • 00:15:33
    แทจริงไม่ใช่คนเข้าไปแทรกแซงนะเราดูแบบคน
  • 00:15:38
    วงนอกนะใจเราสุขเราก็เห็นมันมีความสุข
  • 00:15:41
    เหมือนกับเห็นคนอื่นเขามีความสุขเราเป็น
  • 00:15:44
    แค่คนเห็นใจมันมีความทุกข์เราก็เห็น
  • 00:15:48
    เหมือนเห็นคนอื่นทุกข์นะเราเป็นแค่คนรู้
  • 00:15:51
    เท่านั้นเองว่าอ้อตอนนี้ไตัวเนี้ยนายคน
  • 00:15:55
    เนี้ยมันทุกข์ละดูตัวเองเหมือนดูคนอื่น
  • 00:15:58
    น่ะดูให้ดีนะดูตัวเรานะดูร่างกายเรา
  • 00:16:02
    เหมือนดูร่างกายคนอื่นทำความรู้สึกในใจนะ
  • 00:16:05
    เหมือนเราดูคนอื่นเวลาความรู้สึกในใจเกิด
  • 00:16:09
    ขึ้นเราก็ดูเหมือนความรู้สึกของคนอื่นนะ
  • 00:16:12
    เราไปดูแบบคนมุงนอกไม่ใช่ตัวเราไม่ใช่ของ
  • 00:16:16
    เราเราเป็นแค่คนรู้คนเห็นนะนี่คือข้อที่ 2
  • 00:16:20
    นะเวลาดูเนี่ยดูห่างๆอย่าเข้าไปคลุกวงใน
  • 00:16:24
    ดูแบบคนวงนอกนะเวลาดูแบบคนวงนอกนเราจะไม่
  • 00:16:29
    มีส่วนได้เสียด้วยนะเพราะงั้นอย่างความ
  • 00:16:33
    สุขเกิดขึ้นก็แค่รู้ว่ามีความสุขนะไม่ได้
  • 00:16:36
    ไปหลงดีใจกับมันความทุกข์เกิดขึ้นก็แค่
  • 00:16:39
    รู้ว่ามีความทุกข์ไม่ได้ไปหลงเสียใจกับ
  • 00:16:42
    มันหรือโกรธกับมันเกลียดกับมันนะเพงั้น
  • 00:16:46
    เราดูเหมือนเป็นคนอื่นน่ะดูร่างกายเหมือน
  • 00:16:49
    ดูคนอื่นดูจิตใจเหมือนดูคนอื่น
  • 00:16:52
    ไปกฎข้อที่ 1 ให้ความรู้สึกเกิดแล้วค่อย
  • 00:16:56
    รู้เอาอย่าไปรอดูกฎข้อที่ 2 เวลาดูเนี่ย
  • 00:17:01
    ดูแบบคนวงนอกนะไม่เข้าไปคลุกวงในอย่างนัก
  • 00:17:06
    มวยนะเชกกันนะตัวนักมวยเวลาขึ้นไปชกนงง
  • 00:17:11
    ข่าศึกคู่ต่อสู้ชกมาไงนะแก้ทางไม่ถูกไอคน
  • 00:17:16
    ที่อยู่ข้างล่างนอกเวทีดูเี่เห็นชัดเอ้ย
  • 00:17:19
    ต้องหลบอย่างนั้นสิต้องต่อยอย่างนี้สิ
  • 00:17:21
    อะไรเงี้ยมเดูแบบคนวงนอกมันดูง่ายดูแล้ว
  • 00:17:25
    ชัดเจนถ้าดูแบบกำลังเมาหมัดนะชกเพะเคมั่ว
  • 00:17:29
    ไปหมดเลยนะดูทางมวยเไม่ออกบางทีนะเพเราดู
  • 00:17:33
    แบบพวงบบคนมงนอกนะค่อยๆฝึกตัวเองในกฎข้อ
  • 00:17:38
    ที่ 3 ก็
  • 00:17:40
    คือหลังจากที่เราไปรู้อารมณ์แล้วเนี่ยถ้า
  • 00:17:44
    จิตมันยินดีให้รู้ทันถ้าจิตมันยินร้ายให้
  • 00:17:47
    รู้ทันนะเ 3 ข้อนะก็คือช่วงเวลา 3 ช่วง
  • 00:17:52
    ของการ
  • 00:17:53
    ปฏิบัติอันแรกที่บอกว่าอย่าไปดักดูอันนี้
  • 00:17:57
    คือก่อนนะก่อนที่สภาวะจะเกิดเี่อย่าไป
  • 00:18:01
    นั่งจ้องอันที่ 2 เขณะที่สภาวะเกิดนะดู
  • 00:18:06
    เหมือนคนคนวงนอกไปดูนะอันที่ 3 เมื่อ
  • 00:18:10
    สภาวะเกิดแล้วนะจิตมันยินดีให้รู้ทันจิต
  • 00:18:15
    มันยินร้ายให้รู้ทันเพราะงั้นมันก็จะมี 3
  • 00:18:18
    พีเรียดนะ 3 ช่วงเวลาก่อนที่จะกระทบนะ
  • 00:18:24
    ก่อนที่อารมณ์มันจะเกิดระหว่างที่อารมณ์
  • 00:18:27
    เกิดเมื่ออารมณ์นั้นเกิดขึ้นแล้วอันที่ 3
  • 00:18:31
    นี้ก็คือเมื่ออารมณ์นั้นเกิดขึ้นแล้วนะ
  • 00:18:34
    จิตเราก็มี
  • 00:18:36
    ปฏิกิริยาเราไม่ต้องไปทำว่าจิตต้องเฉยๆ
  • 00:18:40
    กระทบอารมณ์แล้วต้องเฉยๆนะห้ามดีใจห้าม
  • 00:18:44
    เสียใจอะไรเงี้ยไม่ต้องห้ามถ้ามันกระทบ
  • 00:18:48
    อารมณ์แล้วมันยินดีพอใจในอารมณ์อันนั้น
  • 00:18:50
    ให้รู้ทันถ้ามันไม่พอใจมันไม่ชอบมัน
  • 00:18:54
    เกลียดชังอารมณ์อันนั้นให้รู้ทันทันทีที่
  • 00:18:58
    เรามีสติรู้ทันว่าตอนนี้ใจไม่ชอบเลยความ
  • 00:19:02
    ไม่ชอบจะดับนะใจจะเป็นกลางหรือเรามีความ
  • 00:19:07
    ชอบเกิดขึ้นนะเรามีสติรู้ทัน
  • 00:19:10
    นะใจมันก็จะเป็นกลางนะเนี่ยที่เราฝึกนะ
  • 00:19:14
    เราจะได้จิตจิตใจที่ตั้งมั่นแล้วก็เป็น
  • 00:19:17
    กลางแล้วเดินปัญญาไปด้วยจิตใจที่เป็นกลาง
  • 00:19:21
    เราต้องทำให้ถูกทั้ง 3 ระยะนะก่อนที่ความ
  • 00:19:26
    รู้สึกจะเกิดอย่าไปดักดู
  • 00:19:29
    ระหว่างที่ความรู้สึกเกิดนะดูแบบคนมงนอก
  • 00:19:33
    ดูแบบเห็นคนอื่นน่ะเห็นร่างกายเหมือนคนคน
  • 00:19:36
    คื่นเห็นความรู้สึกเหมือนเห็นความรู้สึก
  • 00:19:39
    คนอื่นอันที่ 3 เมื่อเมื่อความรู้สึกมัน
  • 00:19:43
    เกิดแล้วนะจิตยินดีให้รู้ทันจิตยินร้าย
  • 00:19:48
    ให้รู้ทันพอจิตรู้ทันความยินดีรู้ทันความ
  • 00:19:51
    ยินร้ายนะจิตจะเข้าสู่ความเป็นกลางโดย
  • 00:19:55
    อัตโนมัตินะจิตจะเป็นกลางอัตโนมัตินะไม่
  • 00:19:59
    ต้องพยายามทำความเป็นกลางให้เกิดขึ้นนะ
  • 00:20:02
    ถ้าทำความเป็นกลางให้เกิดขึ้นเเราไปแทรก
  • 00:20:04
    แซงจิตละเราไปปรุงแต่งจิตละงั้นเราพยายาม
  • 00:20:09
    ทำตามกฎ 3 ข้อเนี้ยแล้วเราจะสามารถเห็น
  • 00:20:14
    สภาวะทั้งหลายของจิตใจเนี่ยตามความเป็น
  • 00:20:17
    จริงได้
  • 00:20:20
    นะมีจุดหนึ่งที่อยากให้สังเกตก็คือคน
  • 00:20:26
    ปฏิบัติเนี่ยส่วนใหญ่นะไม่ค่อยเห็นความ
  • 00:20:30
    ปรุงแต่งของจิตแต่จะไปตั้งหน้าตั้งตาปรุง
  • 00:20:35
    แต่งจิตซะ
  • 00:20:36
    เองระหว่างที่เราเห็นความปรุงแต่งของจิต
  • 00:20:40
    เนี่ยจิตมันทำงานโดยที่เราไม่ได้เจตนาไม่
  • 00:20:43
    ได้จงใจแต่ตรงที่เราจงใจเข้าไปแทรกแซงจิต
  • 00:20:48
    นะอยากให้มันดีหรือบางทีจงใจนะไหลไปตาม
  • 00:20:53
    กิเลสเี่มันปรุงชั่วไปอันเนี้ย
  • 00:20:58
    เป็นสิ่งที่เราจงใจทำนะเราอย่าไปจงใจปรุง
  • 00:21:04
    แต่งจิตให้เรารู้ทันว่าจิตมันปรุงแต่ง
  • 00:21:09
    อะไรนะรู้ทันความปรุงแต่งของจิตโดยเราไม่
  • 00:21:12
    ไปปรุงแต่งชิตเองความปรุงแต่งจิตเนี่ยมัน
  • 00:21:16
    เริ่มจาก
  • 00:21:17
    เจตนาบางทีเจตนาชั่วนะเราก็ไปปรุงชั่ว
  • 00:21:22
    เจตนาดีแล้วก็ปรุงดีแล้วก็พวกนักปฏิบัติ
  • 00:21:27
    เนี่ยมันชอบปลุงดีพอนั่งสมาธิเี่นะจะไป
  • 00:21:32
    บังคับจิตให้นิ่งๆจงใจทำให้จิตนิ่งจงใจทำ
  • 00:21:37
    ให้จิตเคลิ้มนะตัวเนี้ยไม่ถูกนะตัวนี้ไม่
  • 00:21:43
    ถูกธรรมะที่ลึกซึ้งที่สุดของพระพุทธเจ้า
  • 00:21:47
    ชื่อว่าปฏิจจสมุปบาทเอวิชชาเป็นเหตุให้
  • 00:21:52
    เกิดสังขารนะคำว่าสังขารตัวเนี้ยคือตัว
  • 00:21:57
    เจตนา
  • 00:21:59
    นะคือความจงใจจนะอวิชชาปัจจยาสังขารา
  • 00:22:02
    สังขารตัวเนี้คือความจงใจงั้นเรามีอวิชชา
  • 00:22:06
    เราไม่รู้ความจริงของกายของใจเราก็จะเกิด
  • 00:22:11
    ความปรุงแต่งอย่างเราก็พยายามปรุงให้ให้
  • 00:22:15
    ตัวเรามีความสุขนะปรุงให้มันไม่ทุกข์นะ
  • 00:22:19
    อยากจะดีก็ปรุงให้มันนิ่งๆปรุงให้มันว่าง
  • 00:22:23
    ๆอันเนี้ยเราเข้าไปปรุงซะเองตามใดที่ยัง
  • 00:22:28
    ปรุง
  • 00:22:29
    จงใจปรุงจิตไปเรื่อยๆนะยังไม่ใช่เรื่อง
  • 00:22:32
    ไม่ได้เรื่องหรอกเราอย่าไปปรุงแต่งจิตแต่
  • 00:22:37
    จิตเราเป็นยังไงจิตมันปรุงแต่งอะไรขึ้นมา
  • 00:22:40
    เรารู้จิตมันปรุงสุขขึ้นมาเรารู้จิตมัน
  • 00:22:43
    ปรุงทุกข์ขึ้นมาเรารู้อย่างเราเห็นดอกไม้
  • 00:22:47
    สวยเงี้ยใจเราชอบเห็นมั้ยจิตมันปรุงความ
  • 00:22:50
    ชอบขึ้นเองไม่เป็นไรนะเรามีหน้าที่ก็รู้
  • 00:22:54
    จิตมันปรุงความชอบขึ้นมาะก็แค่รู้เราเห็น
  • 00:22:58
    คนนี้เราเกลียดเจิตมันปรุงความเกลียดขึ้น
  • 00:23:01
    มาเราก็แค่รู้ว่าจิตมันปรุงความเกลียด
  • 00:23:04
    ขึ้นมา
  • 00:23:05
    นะอย่างบางคนเพยายามปรุงจิตเราเห็นคนที่
  • 00:23:09
    เกลียดนะก็พยายามขมไว้อย่าไปเกลียดมัน
  • 00:23:13
    อย่าไปเกลียดมันนะท่องพุทโธพุทโธทอง
  • 00:23:17
    บริกรรมอะไรให้หายเกลียดไอ้นี้เรากำลัง
  • 00:23:20
    ปรุงแต่งจิตละนะเราเข้าไปแทรกแซงจิตเพรา
  • 00:23:24
    งั้นอย่าไปแทรกแซงจิตอย่าไปปรุงแต่งจิตนะ
  • 00:23:27
    จิตเป็นยังไงรู้ว่าเป็นอย่างนั้นรู้ไปตาม
  • 00:23:31
    ธรรมชาติธรรมดารู้บ่อยๆนะแล้วกันภาวนาของ
  • 00:23:37
    เรานจะราบ
  • 00:23:39
    รื่นนักปฏิบัติร้อยละร้อยนะเริ่มต้นด้วย
  • 00:23:45
    การบังคับตัวเองทั้งหมดเลยพอนั่งสมาธิก็
  • 00:23:49
    นั่งเพงจะให้นิ่งอันนี้คือการเข้าไปปรุง
  • 00:23:53
    แต่งจิตละจิตฟุ้งซ่านจะไปแต่งให้มันสงบ
  • 00:23:57
    เงี้ย
  • 00:23:59
    จิตไม่ดีพยายามทำให้มัน
  • 00:24:02
    ดีการที่เราเข้าไปปรุงแต่งจิตนะเป็น
  • 00:24:05
    เรื่องของสมถกรรมฐาน
  • 00:24:08
    วิปัสสนากรรมฐานเนี่ยเป็นการรู้ความปรุง
  • 00:24:12
    แต่งโดยเราไม่เข้าไปปรุงแต่งเสะเองนะนี้
  • 00:24:16
    ถ้าเราทำวิปัสสนาไปจิตมันปรุงอะไรเรารู้
  • 00:24:21
    ปรุงอะไรเรารู้ไปเรื่อยแล้วรู้ด้วยความ
  • 00:24:23
    เป็นกลางนะถ้าไม่เป็นกลางรู้ว่าไม่เป็น
  • 00:24:26
    กลางแล้วจิตมันเป็นกลางเอง
  • 00:24:29
    เราอย่าไปแต่งมันนะนี่เกือบร้อยละร้อยของ
  • 00:24:33
    ผู้ปฏิบัติเเริ่มต้นก็บังคับจิตทันที่เลย
  • 00:24:36
    หรือเดินจงกรมนั้นก็บังคับตัวเองต้องเดิน
  • 00:24:39
    ท่านั้นเดินท่า
  • 00:24:41
    นี้แต่ถ้าเราจะทำ
  • 00:24:44
    สมถะอันเนี้ยเราต้องปรุงแต่งจิตนะอย่าง
  • 00:24:49
    จิตเราโกรธเงี้ยเราก็จะปรุงให้มันไม่โกรธ
  • 00:24:54
    เพื่อมันจะได้อะไรได้สงบนะสงบจิตได้ผ่อน
  • 00:24:58
    แล้วจิตจะมีแรงนะแต่มันจะไม่เกิดปัญญานะพ
  • 00:25:03
    จิตมีแรงแล้วเนี่ยต้องอัปเกรดจิตขึ้นมา
  • 00:25:07
    รู้อ่านจิตใจตัวเองให้ออกมันถึงจะขึ้นการ
  • 00:25:11
    เจริญปัญญาได้เพราะงั้นสมถะกรรมฐานมี
  • 00:25:16
    ประโยชน์นะไม่ใช่ไม่มีถ้าจิตไม่มีกำลัง
  • 00:25:19
    เนี่ยทำวิปัสสนาไม่
  • 00:25:22
    ได้การทำสมทากรรมฐานเนี่ยเราปรุงแต่งจิต
  • 00:25:27
    โกรธขึ้นมานะเราก็เจริญเมตตาเงี้ยโกรธคน
  • 00:25:31
    ไหนนะเราก็นึกถึงคนนั้นแล้วก็นึกถึงด้วย
  • 00:25:34
    ความเมตตานึกถึงเหมือนกับเ้าเป็นคนที่เรา
  • 00:25:38
    รักเป็นญาติเป็นพี่น้องเป็นพ่อแม่นะของ
  • 00:25:42
    เราอะไร
  • 00:25:43
    เงี้ยนึกถึงคนอื่นนะด้วยสายตาของความเป็น
  • 00:25:48
    มิตรเี้เป็นการแต่งจิตนะเป็นการปรุงแต่ง
  • 00:25:52
    จิตจิตโกรธก็เจริญเมตตาไปหรือจิตโลภนะจิต
  • 00:25:59
    ไปหลงรักเมียคนอื่นหลงรักสามีคนอื่นเงี้ย
  • 00:26:03
    อันเนี้ยจิตมันโลภะจิตมันมีราคะถ้าเราจะ
  • 00:26:08
    ทำวิปัสสนาเราก็รู้ว่ามีราคะนะแต่ถ้าเรา
  • 00:26:11
    ทำวิปัสสนาไม่ไหวอขณะนั้นจิตเราไม่มี
  • 00:26:15
    กำลังพอที่จะทำวิปัสสนาเราก็ใช้สมถะเรา
  • 00:26:19
    เกิดไปชอบผัวคนอื่นนะหรือไปชอบเมียคนอื่น
  • 00:26:22
    นะเราก็ใช้กรรมฐานตรงข้ามเราไปรักเพเรา
  • 00:26:28
    รู้สึกว่ามันดีมันสวยมันงามอะไเงี้ยเราก็
  • 00:26:33
    พิจารณาปฏิกูลอสุภะนะคนมันสวยมันสวยตรง
  • 00:26:37
    ไหนสวยที่มันมีผมนะฉะนั้นเรากำหนดจิตนะ
  • 00:26:42
    ผู้หญิงคนนี้สวยๆนะเรากำหนัดจิตลงไปนึก
  • 00:26:46
    ถึงว่าข้าผมร่วงหมดหัวเลยผมร่วงเป็นหย่อม
  • 00:26:49
    ๆเงี้ยความสวยมันเริ่มหายไปแล้วนะเเกิดเข
  • 00:26:54
    มีขนรุงรังเต็มตัวขึ้นมาเงี้ยนะเหมือนหมี
  • 00:26:57
    ควายอะไรเงี้ยนะความสวยก็หายไปะนะเือบาง
  • 00:27:02
    ทีขนร่วงหมดเลยนะคิ้วเขก็เลยไม่มีนะดหน้า
  • 00:27:06
    ตาแปลกๆเความสวยมันลดลงไปละนะหรือเล็บของ
  • 00:27:12
    เขานะเล็บงอเล็บยาวบิดไปบิดมาสกปรกอะไร
  • 00:27:18
    เงี้ยอันนี้เราใช้นึกๆเอานะมันเรื่องสมถะ
  • 00:27:23
    ไม่ใช่ของจริงะเป็นเรื่องที่เราปรุงแต่ง
  • 00:27:25
    จิตเราจะปรุงแต่งให้เห็นว่าเ้ยคนที่เรา
  • 00:27:29
    หลงไปชอบไม่สวยจืหรอกไม่สะอาดหรอกสกโปก
  • 00:27:33
    อะไรเงี้ยใจที่มีราคามันจะหายมันรักไม่ลง
  • 00:27:36
    อเพราะมันสกปรกนะอันนี้เป็นการแก้แก้
  • 00:27:40
    อาการของจิตนะสมถกรรมฐานเนี่ยมีการแก้
  • 00:27:44
    อาการของจิตแต่วิปัสสนาเจะไม่แก้อาการจะ
  • 00:27:48
    รู้อาการทั้งหลายตามที่มันเป็นจริงๆแล้ว
  • 00:27:53
    ค่อยฝึกสังเกตนะตอนไหนใจเราเหนื่อยใจเรา
  • 00:27:57
    ไม่มีอะไรต้องทำสมถะนะอย่างเช่นถ้าจะหาย
  • 00:28:02
    ใจนก็หายใจไปหายใจเข้าพูดหายใจออกโทรไป
  • 00:28:06
    ถ้ามันยังเคลิ้มหายใจเราเคลิ้มนะเราก็
  • 00:28:10
    เพิ่มมาตรการในการฝึกมากขึ้นเช่นหายใจ
  • 00:28:15
    เข้าพูดหายใจออกโทอะไรเเพิ่มไม่ต้องหายใจ
  • 00:28:18
    อย่างเดียวนะเพิ่มบริกรรมเข้าไปอีกถ้าหาย
  • 00:28:21
    ใจเข้าพูดหายใจออกโทแล้วใจก็ยังหนีอีกยัง
  • 00:28:25
    ฟุ้งซ่านอีกก็เพิ่มมาตรการเข้าไปอีกอีกนะ
  • 00:28:29
    นับเลขเข้าไปด้วยเช่นหายใจเข้าพูดหายใจ
  • 00:28:31
    ออกโทนับ 1 หายใจเข้าพูดหายใจออกโทนับ 2
  • 00:28:35
    เนี่ยนับเลขไปด้วยนะใช้กรรมฐานหลายตัว
  • 00:28:39
    ช่วยกันเพื่อกำราบจิตใจที่ฟุ้งซ่านมากถ้า
  • 00:28:44
    จิตใจนะแล้วแต่จริตนิสัยนะแล้วแต่ถ้าจิต
  • 00:28:50
    เรามีราค่ามากเก็พิจารณาปฏิกสุภะจิตก็จะ
  • 00:28:54
    สงบถ้าจิตใจเรามีโทสะมากเราก็จะเมตตาไว้
  • 00:28:59
    ถ้าจิตใจเราเป็นพวกศรัทธามากนะเาก็เชื่อ
  • 00:29:04
    ใครพูดอะไรก็เชื่อนะอันนี้ต้องฝึกฝึกยาก
  • 00:29:07
    นิดนึงฝึกที่จะมองทุกอย่างด้วยความมีเหตุ
  • 00:29:11
    ผลนะอะไรที่ไม่มีเหตุผลแขวนไว้ก่อนไม่
  • 00:29:15
    ต้อง
  • 00:29:16
    เชื่อต้องฝึกใช้เหตุใช้ผลหรบางคนมีศรัทธา
  • 00:29:21
    ในพระพุทธเจ้าเนี่ยเวลาอยากให้จิตสงบนะ
  • 00:29:25
    คิดถึงพระพุทธเจ้าพระพุทธเจ้ามีความดีงาม
  • 00:29:29
    มากมายนะท่านมีปัญญามากท่านตรัสรู้ได้
  • 00:29:33
    ด้วยพระองค์เองแล้วท่านก็มีความเมตตา
  • 00:29:36
    กรุณานะออกมาสั่งสอนพวกเราอีกสอนยากนะไม่
  • 00:29:40
    ใช่สอนง่ายไกว่าจะเข้าใจธรรมะแต่ละคน
  • 00:29:43
    เนี่ยนะลำบากนะคนซอนนี่เหนื่อยมากเลยเี่
  • 00:29:47
    พระพุทธเจ้ามีความเมตตากรุณาสูงท่านมี
  • 00:29:51
    ความบริสุทธิ์หมดจดนะไม่ได้สอนดหวังผล
  • 00:29:54
    ประโยชน์ตอบแทนใดๆทั้งสิ้นนะปรารถนาแค่
  • 00:29:58
    ว่าให้พวกเราพ้นทุกข์ตามท่านไปด้วยเท่า
  • 00:30:01
    นั้นเองไม่ได้อยากได้อะไรนึกถึงความดีของ
  • 00:30:05
    พพุทธเจ้านะคนบางคนมีศรัทธาในพพุทธเจ้า
  • 00:30:09
    มากก็นึกถึงความดีของพพุทธเจ้าจิตก็สงบม
  • 00:30:13
    มีการกระทำมีการปรุงแต่งจิตปรุงแต่งอะไร
  • 00:30:17
    ปรุงแต่งคิดถึงความดีของพพุทธเจ้านะนี่ก็
  • 00:30:21
    คือการปรุงแต่งเพรางั้นเรื่องของสมถ
  • 00:30:24
    กรรมฐานเนี่ยมีความปรุงแต่งจิตนะแต่ถ้า
  • 00:30:28
    เราจะขึ้นสู่วิปัสสนาเราจะต้องเห็นจิตตาม
  • 00:30:31
    ความเป็นจริงด้วยกฎ 3 ข้อนั้นน่ะให้
  • 00:30:35
    อารมณ์เกิดก่อนแล้วค่อยรู้นะระหว่างรู้
  • 00:30:39
    เนี่ยรู้แบบคนวงนอกนะแบบคนไม่มีส่วนได้
  • 00:30:43
    เสียรู้
  • 00:30:45
    แล้วต้องเป็นกลางถ้าจิตยินดียินร้ายต่อ
  • 00:30:50
    สิ่งที่มันไปรู้เข้าให้รู้ทันความยินดีย
  • 00:30:53
    ร้ายแล้วจิตจะเป็นกลางเมื่อเราสามารถเห็น
  • 00:30:58
    สภาวะทั้งหลายด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็น
  • 00:31:01
    กลางได้แล้วเนี่ยปัญญาจะ
  • 00:31:04
    เกิดเราจะเห็นความจริงปัญญานั้นก็คือการ
  • 00:31:08
    เห็นความจริงเท่านั้น
  • 00:31:25
    เองเวลาเราหัดทำวิปัสสนานะแรกเลยจิตเรา
  • 00:31:30
    ต้องตั้ง
  • 00:31:32
    มั่นหลวงพ่อก็สอนบ่อยๆนะเรื่องจิตที่ตั้ง
  • 00:31:35
    มั่นต้องฝึกวิธีฝึกก็คือทำกรรมฐานอันนึง
  • 00:31:39
    แล้วรู้ทันจิตตัวเองบ่อยๆแล้วจิจะตั้ง
  • 00:31:42
    มั่นขึ้นมาเองนะโดยที่เราไม่เจตนาถ้าเรา
  • 00:31:46
    ไปจงใจทำความตั้งมั่นขึ้นมานะเป็นความ
  • 00:31:50
    ตั้งมั่นที่ไม่ดีนะจิตใจจะเครียดๆหนักๆ
  • 00:31:53
    แน่นๆงั้นเราหลงไปมันอยากหลงก็ไม่ว่ามัน
  • 00:31:58
    อยากคิดก็ไม่ว่าแต่รู้ทันว่ามันหลงไปคิดะ
  • 00:32:01
    นะจิตมันจะตั้งมั่นขึ้นมาเองพอจิตตั้ง
  • 00:32:05
    มั่นเราก็กระทบอารมณ์ไปด้วยความเป็นกลาง
  • 00:32:08
    ยินดีรู้ทันยินร้ายรู้ทันก็จะเป็นกลางพอ
  • 00:32:12
    เรามีสติรู้จิตใจของเรานะด้วยจิตที่ตั้ง
  • 00:32:16
    มั่นและเป็นกลางนะปัญญามันจะเกิดนะรู้กาย
  • 00:32:20
    ก็ได้นะอันนี้หลวงพ่อวันนี้เริ่มต้นมาที่
  • 00:32:23
    จิตลูกกายก็ใช้หลักเดียวกันนั่นแหละ
  • 00:32:28
    [เพลง]
  • 00:32:35
    เห็นมตอนที่หลวงพ่อหยุดพูดเนี่ยใจเราไหล
  • 00:32:38
    ไปคิดมองออก
  • 00:32:41
    มดูออกมทอนที่หลวงพ่อหยุดพูดนะใจของเรา
  • 00:32:46
    ไหลไป
  • 00:32:51
    คิดไม่ห้ามนะแต่รู้รู้ทันอ้อไหลไปแล้ว
  • 00:32:58
    ลองฝึกนะตรงนี้ลองดูหลวงพ่อจะเงียบๆแล้ว
  • 00:33:04
    ใจของเราไหลไปเราค่อยรู้อย่าไปจ้องไว้กัน
  • 00:33:07
    อย่าไปจ้องเราจะฝึกกฎ 3 ข้อ
  • 00:33:16
    เเบอร์
  • 00:33:19
    04 มีคนแปลใช่
  • 00:33:21
    มยเบอร์สวนส4เพ่งมากไปนะใจไม่เป็นธรรมดา
  • 00:33:28
    ตั้งใจแรง
  • 00:33:35
    ไปพอจะมองออกมว่าใจเราไหลไปตลอดเวลา
  • 00:33:40
    เดี๋ยวก็ไหลไปคิดเรื่องโน้นเดี๋ยวก็ไหลไป
  • 00:33:42
    ทางนี้นะเดี๋ยวก็ไหลมาดูหลวงพ่อในจอวิ่ง
  • 00:33:47
    ไปวิ่งมาค่อยรู้ทันใจที่ไหลไปไหลมาตัว
  • 00:33:53
    เนี้ถ้าเราทำได้นะการภาวนาของเราจะเหลือ
  • 00:33:56
    นิดเดียว
  • 00:33:58
    เส้นทางที่ดูขรุขะดูลำบากดูแสนไกลนะจะ
  • 00:34:03
    เหลือสั้นนิดเดียวแล้วก็ราบรื่นถ้าอ่านใจ
  • 00:34:08
    ตัวเองออกการปฏิบัติจะเหลือเหลือสั้นนิด
  • 00:34:14
    เดียวงั้นเราจะฝึกอ่านใจตัวเองตอนที่หลวง
  • 00:34:19
    พ่อหยุดพูดใจเราไหลไปไหลไป
  • 00:34:24
    คิดก็แค่รู้ว่ามันไหลไป
  • 00:34:34
    เบจ
  • 00:34:37
    275 ใจไหลไปคิด
  • 00:34:42
    นะคนอื่นก็ไหลนะแต่หลวงพ่อเรียกทุกคนไม่
  • 00:34:46
    ไหวมีเยอะแยะเหลือ
  • 00:34:52
    เกินใครพอจะมองเห็นแล้วยกมือให้หลวงพ่อดู
  • 00:34:56
    หน่อยยกมือที่นั่งกล้องอ่ะมีมั้ยใครเห็น
  • 00:34:59
    ใจที่ไหลไปบ้าง
  • 00:35:02
    แล้วตัวดี
  • 00:35:05
    197 ถูกต้องนะสามารถเห็น
  • 00:35:13
    ได้ 01 0 หลงไปอีกแล้วเมื่อกี้รู้ว่ามัน
  • 00:35:18
    ไหลนะตอนนี้มันไหลแต่ไม่
  • 00:35:21
    รู้ดีรู้อย่างตะกี้รู้ถูกไหลไปแล้วรู้
  • 00:35:28
    ไม่ได้นั่งจ้องกลัวมันไหลนะหรือนั่งจ้อง
  • 00:35:31
    ดูซิเมื่อไหร่จะไหลอ้นี้ผิดแล้วนะให้ไหล
  • 00:35:34
    ไปก่อนแล้วค่อยรู้ว่าอะไรนี่กฎข้อแรก
  • 00:35:38
    เลยแล้วรู้แบบไม่มีส่วนได้เสียเห็นมันไหล
  • 00:35:43
    ไปเราเป็นแค่คนเห็นนะไหลไปแล้วไม่ชอบยิน
  • 00:35:49
    ร้ายรู้ว่ายินร้ายนี่คือกฎ 3 ข้อนะพยายาม
  • 00:35:53
    ฝึกตัวเองทุก
  • 00:35:55
    วันไปทำกำมาฐานสักอย่างหนึ่งให้กัน
  • 00:35:59
    บ้านต้องทำกรรมฐานนะทำในรูปแบบอย่างใด
  • 00:36:04
    อย่างหนึ่งก็ได้แล้ววันไหนจิตฟุ้งซ่านก็
  • 00:36:08
    ทำความสงบทำสมถะก็แก้อาารหูจิตไปจิตฟุ้ง
  • 00:36:13
    ซ่านทำให้สงบจิตไม่มีความสุขทำให้มีความ
  • 00:36:17
    สุขเงี้ยถ้าจิตเรามีกำลังนะเดินปัญญาถ้า
  • 00:36:25
    เดินปัญญาด้วยการดูจิตก็คืออ่านพฤติกรรม
  • 00:36:28
    ของจิตนะมันไหลไปไหลมาคอยรู้ทันท่านจะรู้
  • 00:36:32
    ร่างกายนะนี่บอกเผื่อไปด้วยบางคนถนัดรู้
  • 00:36:36
    กายมากกว่าถนัดรู้
  • 00:36:39
    จิตเพจิตเราทำกรรมฐานนะเพะจิตเราหลงไป
  • 00:36:43
    แล้วจิตเราตั้งมั่นขึ้นมาพอจิตเราตั้ง
  • 00:36:46
    มั่นขึ้นมาแล้วดูลงไปในร่างกายเห็นมร่าง
  • 00:36:50
    กายกำลังนั่งอยู่ร่างกายที่นั่งอยู่เป็น
  • 00:36:53
    ของถูกรู้ถูกดูร่างกายกจิตเป็นคนละอันกัน
  • 00:36:57
    เนี่ยเป็นการเจริญเจริญปัญญาด้วยการดูกาย
  • 00:37:02
    นะต้องมีจิตกับกายเมันแยกกันจะดูเวทนาก็
  • 00:37:09
    จะเห็นเวทนากับจิตมันแยก
  • 00:37:12
    กันดูสังขารนะความปรุงดีปรุงชั่วก็เห็นนะ
  • 00:37:17
    ความปรุงดีปรุงชั่วกับจิตมันแยกออกจากกัน
  • 00:37:21
    จิตมันแยกออกมาต่างหากเป็นคุนเห็น
  • 00:37:24
    นะจะเดินทางกายก็ได้จะเดินทางจิตใจใก็ได้
  • 00:37:28
    2 ทางใหญ่ๆถ้ารู้กายก็เริ่มจากการเห็น
  • 00:37:32
    ว่ากายกับจิตมันคนละอันกันแล้วร่างกายมัน
  • 00:37:35
    ก็เคลื่อนไหวไปมาตามที่จิตมันสั่งไม่ใช่
  • 00:37:39
    ตัวเราไม่ใช่ของเราดูไงก็ได้แต่ถ้าดูจิต
  • 00:37:43
    ที่จะดูตามที่หลวงพ่อเล่ามายืดยาวนั้นน่ะ
  • 00:37:48
    ให้รู้ทันในกฎ 3 ข้อนั้นน่ะก่อนดูระหว่าง
  • 00:37:52
    ดูเมื่อดูเห็นสภาวะแล้วส 3 ีเหรียดนะก่อน
  • 00:37:58
    ดูอย่าไปจ้องไวให้ความรู้สึกเกิดเราค่อย
  • 00:38:01
    รู้ระหว่างดูนะอย่าไปดูเอาเป็นเอาตายดู
  • 00:38:05
    แบบไม่มีส่วนได้เสียดูห่างๆแต่ไม่ต้อง
  • 00:38:10
    กำหนดจิตให้ห่างออกไปนะกำหนดจิตให้ห่างๆ
  • 00:38:13
    ออกไปเนี่ยปรุงแต่งอีกแล้วไปปรุงแต่งะนะ
  • 00:38:17
    เราดูเหมือนดูคนอื่นน่ะดูความโกรธเกิด
  • 00:38:21
    ขึ้นเหมือนเห็นคนอื่นโกรธนะต้องดูอย่าง
  • 00:38:23
    นั้นดูห่างๆข้อ 3 ก็เห็นสภาวะแล้วยินดี
  • 00:38:29
    ให้รู้ทันยินร้ายให้รู้ทันบางคนเห็นจิต
  • 00:38:32
    มันโกรธนะแล้วก็โกรธตัวเองอีกว่าทำไมมัน
  • 00:38:36
    ขยันโกรธนักนะใครเคยเป็นบ้างมั้ยโกรธตัว
  • 00:38:40
    เองว่าทำไมมันกิเลสเยอะนักไอ้นี่หลงกนมา
  • 00:38:44
    ละนะเราไม่เป็นกลางงั้นจับหลักที่หลวงพ่อ
  • 00:38:49
    บอกนี่ไวให้แม่นๆนะแล้วเราจะภาวนาการ
  • 00:38:53
    ปฏิบัติจะไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไปหลวง
  • 00:38:57
    หลวงพ่อนะไปเรียนอย่างหลวงปู่ดุลย์นะหลวง
  • 00:39:00
    พ่อจับหลักไม่ได้อยู่ 3
  • 00:39:03
    เดือนหลังจากนั้นน่ะจับหลักได้ใช้เวลา 4
  • 00:39:07
    เดือนเท่านั้นน่ะก็จะเข้าใจจิตใจตัวเอง
  • 00:39:10
    ได้ไม่ใช้เวลาไม่มาก้าเรารู้จักใจตัวเอง
  • 00:39:16
    เราค้นพบตัวเอง
  • 00:39:18
    แล้วความทุกข์มันยังเข้ามาไม่ถึง
  • 00:39:24
    ใจอ่ะเอาแค่นี้พอมั้ย
  • 00:39:28
    ที่สอนวันนี้หลักๆทั้งนั้นเลยนะแล้วค่อย
  • 00:39:32
    ไปรีรันฟังแล้วฟังอีกนะฟังหลายๆทีไม่ขาด
  • 00:39:35
    ทุน
  • 00:39:36
    หรอกอย่างหลวงพ่อทีแรกไปหาหลวงปู่ดุลยนะ
  • 00:39:40
    ตอนเด็กๆนะหลวงพ่อทำแต่สมาธิจิตก็สงบทีก็
  • 00:39:46
    อยากรู้อยากเห็นอะไรมันก็ออกรู้ออกเห็น
  • 00:39:48
    ได้นะแล้วก็ต่อมามาเจอหลวงปู่ดูลนะท่าน
  • 00:39:53
    บอกให้ดูจิตตัวเองหลวงพ่อดูจิตแล้วหลวง
  • 00:39:56
    พ่อไปแทรกแสงจิตจิตมันมีหน้าที่คิดนึก
  • 00:40:00
    ปรุงแต่งนะฝึกันมันไม่คิดไม่นึกไม่ปรุง
  • 00:40:03
    ไม่แต่งนะรู้นิ่งๆว่างๆเไปรู้ว่างๆอยู่
  • 00:40:07
    งั้นนะ 3 เดือนนะฝึกจิตว่างก็ขึ้นไปหา
  • 00:40:12
    หลวงปู่ดุลยหลวงปู่ผมดูจิตได้แล้วท่านมอง
  • 00:40:16
    หน้าเราท่านก็รู้แล้วว่าเราผิดตรงไหนครู
  • 00:40:18
    บาอาจารย์มองแป๊บเดียวก็รู้แล้วแต่วท่าน
  • 00:40:21
    ก็ถามมา
  • 00:40:22
    ก่อนจิตเป็นยังไงอืบอกท่านนะโจิตมันวิจิต
  • 00:40:28
    พิสดารนะมันทำงานได้สารพัดเลยแต่ผมสามารถ
  • 00:40:31
    ฝึกจนกระทั่งมันว่างแล้วมันนิ่งๆว่างๆรู้
  • 00:40:35
    ตัวอยู่เฉย
  • 00:40:37
    ๆนึกว่าท่านจะชมนะท่านบอกทำผิดแล้วไป
  • 00:40:42
    ทำไมให้ไปอ่านจิตตัวเองไม่ใช่ให้ไปบังคับ
  • 00:40:45
    จิตตัวเองอย่าที่หลวงพ่อบอกเราอย่าไปปรุง
  • 00:40:49
    แต่งจิตเราอย่าไปบังคับมันมันจะสุขจะ
  • 00:40:52
    ทุกข์จะดีจะชั่วอะไรู้อย่างที่มันเป็นไป
  • 00:40:55
    นะ
  • 00:40:57
    ไม่ยากหรอกนะหลวงปู่บอกว่าการปฏิบัตินั้น
  • 00:41:01
    ไม่ยากยากเฉพาะผู้ไม่ปฏิบัติอ่านหนังสือ
  • 00:41:04
    มามากแล้วต่อไปนี้อ่านจิตตนเองให้ค่อย
  • 00:41:08
    อ่านจิตตัวเองนะตามกฎ 3 ข้อวิธี
  • 00:41:15
    อ่านเหลือเวลานิดหน่อยารเลี้ยงแมงวันไป
  • 00:41:19
    ด้วยนะ
  • 00:41:29
    ใครขำบ้างรู้สึกขำมยใจมันขำขึ้นมาเองมัน
  • 00:41:33
    หัวเราะใจมันตลกมันรู้สึกขำเงี้ยเราแค่
  • 00:41:37
    รู้นี่คือความรู้สึกที่เกิดนะเราก็แค่
  • 00:41:41
    เห็นเห็นมั้ยมันเกิดขึ้นเองผุดขึ้นมาความ
  • 00:41:43
    ขำ่ะุดขึ้นมาเองแล้วมันอยู่ชั่วคราวตอน
  • 00:41:47
    นี้มันก็เริ่มหายละเห็นมยเกิดขึ้นตั้ง
  • 00:41:49
    อยู่แล้วก็ดับไปถ้าเราเห็นสภาวะที่ผุด
  • 00:41:53
    ขึ้นมานะทั้งสุขทุกข์ดีชั่วเกิดขึ้นตั้ง
  • 00:41:56
    อยู่ดับไปนี่แหละสุดยอดกรรมฐานเเป็นสุด
  • 00:42:01
    ยอดกรรมฐานเลยนะพยายามฝึก
  • 00:42:06
    ไปอ่ะวันนี้เท่านี้ก่อนนะ
Tags
  • ปฏิบัติธรรม
  • รู้สึกตัว
  • ฝึกจิต
  • วิปัสสนา
  • สมถกรรมฐาน
  • จิตใจ
  • ปัญญา
  • สติ
  • สังเกต
  • การบำเพ็ญกุศล